"Jak pięknie jest rano, gdy jeszcze nie wszystko się stało i wszystko może się się stać, tylko brać.
Jak pięknie jest wiosną, gdy jeszcze nie wszystko wyrosło i wszystko może się stać, tylko brać, tylko brać..."
To słowa Agnieszki Osieckiej. Cudownie wpasowują się w majowy nastrój, kiedy znów chce się wystawiać twarz do słońca. Wychodzić światu naprzeciw, bo już trochę wiadomo, jak on działa (w końcu jesteśmy po 40tce:). Ocalić trochę kolejnej wiosny, lata, aż do jesieni, wiedząc, że bywa dobrze, albo "trochę dobrze, a trochę źle":) Czasem w zmęczeniu, a czasem nudnym spowolnieniu.

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz