"Przedmioty nie mają znaczenia, dopóki mamy siebie nawzajem."
Oto łagodny i pięknie napisany wyciskacz łez, który poprzez kolejno dokładane losy rodziny potęguje dobro dziecka i jego ucieczkę w świat wyobraźni. Dziesięcioletni Jackson musi znaleźć ujście nagromadzonym emocjom i trudom dnia codziennego. Ucieczka w świat wyimaginowanego przyjaciela to dobre rozwiązanie dla kogoś, kto docenia fakty i prawdę. Bo "jeśli rozumiesz, w jaki sposób coś się dzieje, możesz sprawić, żeby stało się znowu. Albo nie stało".
Preskot pojawia się w momentach, kiedy chłopiec potrzebuje z nim pogadać, zajmuje jego głowę, kiedy codzienność staje się przytłaczająca, kiszki grają marsza, rachunki są niezapłacone, a rodzice z trudem, ale i optymizmem stawiają czoła kolejnym upadkom. Ten wymyślony przyjaciel nie jest zwykły, dużo mówi, jeździ na deskorolce, kąpie się w wannie, w dodatku zna przyjaciela taty i koleżanki Jacksona i potrafi zrozumieć sytuację chłopca bez zbytniego umoralniania. Jackson jest bardzo rozsądnym bohaterem, kiedy trzeba potrafi się zająć młodszą siostrą Robin, poczytać jej do snu, utulić, pobawić się w chrupkosza, gdy doskwiera głód. Kiedy słyszy ciche kłótnie rodziców, chce im pomóc i razem z koleżanką Marisol zarabia na wyprowadzaniu psów, żeby dorzucić się do domowego budżetu. A kiedy ma już naprawdę dość udawania, że wszystko jest ok, kiedy wiele wyprzedanych z domu rzeczy nie wystarcza na pokrycie wynajmu, i wisi nad nimi perspektywa życia w furgonetce, prosi o jedno: mówienie mu prawdy, żeby wiedział na czym stoi, żeby nie zawalił się do końca grunt pod nogami. "Bezdomność nie zdarza się nagle", to proces, na który składa się splot niefortunnych zdarzeń, jak utrata pracy, choroba. Męczy głód i spanie w kartonie, brakuje ciepłego łóżka, własnej łazienki, ubrań, stabilizacji i pewności co dalej. Wychodzenie z bezdomności także nie dzieje się od razu.
Autorka popełniła też cudowne Drzewo życzeń, nt. szacunku do przyrody i człowieka, sile wypowiadanych głośno życzeń i wadze rozmowy. Tu skupia się na aspekcie więzi rodzinnych, życia w prawdzie, a przede wszystkim utracie domu i poczucia bezpieczeństwa, lęku o przyszłość. Zachęca do szczerości wobec bliskich, okazywania ciepła i szacunku. Powieść znalazła się na liście bestsellerów „New York Timesa”, a prawa do ekranizacji zakupiło studio 20th Century Fox.
Preskot (ang. Crenshaw)
Katherine Applegate, il. Sara Olszewska, tł. Małgorzata Glasenapp
wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2021
liczba stron: 200
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz