Sixtine jest nietypową dziewczynką, przyjaźni się z duchami, włada szablą, czyta książki. A kiedy zdarza się okazja szukania rodzinnych tajemnic, oczywiście korzysta z niej. Traci dobry humor, bo okazuje się, że duchy piratów nie były z nią szczere, traktowały ją ulgowo, jak dziecko.
Sixtine ma dość tego, że nie została dopuszczona do prawdy, że piraci wiele przed nią ukrywali, że "robiła z siebie głupka, twierdząc, że widzi duchy", że chodziła do psychologa, uczyła się pirackich sztuczek, ma żal do piratów, że nie powiedzieli jej nic o ojcu, kiedy bardzo tego potrzebowała. Kiedy razem z przyjaciółmi ucieka przed czymś "w rodzaju psa" - niepokojącą bestią, trafia do ukrywanego pokoju swojego taty, i dalej do krainy cieni. Spotka tam niespodziewanie wiele, i może aż zanadto jak ja na jej wiek. Mimo, że chce się pozbyć piratów i na własną rękę mierzyć się z przeszłością, że wie już kto jest jej dziadkiem. To starcie podczas rozróby na cmentarzu jest nazbyt, dobrze że jednak piraci dyskretnie jej towarzyszą.
To trzeci tom przygód Sixtine. Dwa poprzednie znajdziesz tutaj.
scen. Frederic Maupome, il. Aude Soleilhac, tł. Marek Puszczewicz
wydawnictwo Egmont, Warszawa 2022
liczba stron: 80
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz