Po dwóch poznanych tytułach Stefani Höfler i ilustracjach Claudii Weikert już czekam na więcej, myślę, że przedszkolaki, do których książki są adresowane, także szybko rozsmakują się w tych opowiadaniach, przygodach i pełnych szczegółów ilustracjach.
Grupę Jeżyków prowadzą dwie panie Och i Ach:), które na luzie i z głowami pełnymi pomysłów podchodzą do wypełniania czasu swoim małym wychowankom. A wychowankowie są, jak przystało na grupę, różnorodni. Ktoś jest cichy, ktoś emocjonalnie podchodzi do wszelkich nowości, ktoś zawsze ma przy sobie czekoladowe ciasto, a ktoś nie lubi niespodzianek.
"Leśne przedszkole" to propozycja spędzenia czasu w lesie. Grupa zastanawia się, jak to będzie w lesie. Błoto, pełno drzew, szelest, piękny zapach i pewnie... nudno! Zieleń trawiasta i żabiasta, i mchowa, i konikowo-polna. I pająk fuj, myszka, mrówka. I obóz udekorowany liśćmi, kamieniami i szyszkami. I instrumenty ze znalezionych drewien. I śpiew ptaków. I delikatne jagódki. Muzeum kup. I zbieranie okruszków po sobie, żeby nie zwabić zwierząt. A może jakaś wymiana? Las jest arcyciekawy, pełno w nim fascynujących rzeczy, odgłosów, dobrych chwil, ciszy i bezpiecznej przestrzeni.
"Willa Złota Jesień" to kolejna przygoda Jeżyków, które odwiedzają mieszkańców domu spokojnej starości, "gdzie mieszkają wszystkie babcie i dziadkowie, którzy nie potrafią już sami sobie radzić". Idą tam oficjalnie z przygotowanym przedstawieniem "Jaś i Małgosia", a prywatnie i żeby zaspokoić dziecięcą ciekawość, szukają czarownicy i dziadka z drewnianą nogą. A znajdują dużo więcej, niż się spodziewali, bo staruszkowie tej willi są dowcipni, pomysłowi i radośni. Znają sztuczki i zaklęcia, nie spieszą się, nie boją się oddać przedszkolakom sztucznej szczęki do mycia, zdradzają cicho swoje sekrety o pieluszkach, a nawet wędkują. To ciepła opowieść o tym, jak starsi kochają maluchy, a te są wdzięczne, ciekawe świata i dobrze im razem.
"Starsi ludzie są trochę jak jabłka. Bo gdy żyje się bardzo długo na świecie, to skóra robi się mięciutka i pomarszczona". Autorka w sposób lekki i ciepły prezentuje spotkanie dzieciaków ze starszym pokoleniem, ucząc empatii i życzliwości. Bo dom starości jest równie barwny i ciekawy, jak przedszkole.
Stefanie Höfler, il. Claudia Weikert, tł. Katarzyna Łakomik
wydawnictwo Babaryba, Warszawa 2022
liczba stron: 36
Stefanie Höfler, il. Claudia Weikert, tł. Katarzyna Łakomik
wydawnictwo Babaryba, Warszawa 2022liczba stron: 36
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz