Gry dla przedszkolaka: Dobble zwierzaki, Patataj, Serpentyna i Skarpetki

Dzisiaj coś dla najmłodszych milusińskich, którzy stawiają swoje pierwsze kroki w graniu, a rodzice chcą, by poprzez zabawę, zdobywały jakieś umiejętności. I choć na chwilę zapomniały o przedszkolu, jeśli jest to dla nich wrześniową traumą:(

Pierwsza gra, którą znają prawie wszyscy, to emocjonujące i szybkie "Dobble", ze zwierzakami. Grając w jedną z wielu wersji, których zasady tłumaczy się w minutę, dziecko chłonie nazwy gatunków, ćwiczy spostrzeganie i refleks, a po ograniu się w języku polskim, można śmiało wprowadzać nazwy zwierząt z języka angielskiego, rosyjskiego czy hiszpańskiego.

Druga gra "Patataj". Nie ma nic lepszego niż umiejętna współpraca i podejmowanie decyzji, które przynoszą satysfakcję, pokazują, że dogadywanie się ma sens i prowadzi do celu. Gra w dokładanie ogrodzenia i wyprowadzanie koników na pastwisko, umożliwia ćwiczenie współpracy, uczy zadawania pytań, by zdobyć potrzebną kartę, uczy też spostrzegawczości w odnajdowaniu tych samych koników.

Jak w nią grać?
Gracze mają w ręce po 5 kart (w zależności od liczby graczy ta ilość się różni). Najpierw wykładają kafelki z płotkiem, potem wykonują jedną z trzech akcji:
- karmią konie wykładając jeden kafelek z sianem,
- zaprowadzają je na wybieg, czyli wykładają 3 kafelki z końmi (o tej samej cesze: kolor derki, kolor grzywy i ogona, umaszczenie),
- wykładają jeden kafelek z podkową niszcząc dwa kafelki ogrodzenia.

Jeśli uda się wyprowadzić konie na pastwisko, zanim zostanie zamknięte ogrodzenie w kwadrat 7x7, gracze wspólnie wygrywają. Jeśli nie udało się wyprowadzić koni, a płot został zbudowany, przegrywają.

Dodatkowo wydawnictwo Granna dołączyło do gry "Patataj" karty ze zwierzakami, które służą do gry w memo. Dzieciaki to uwielbiają.

Trzecia gra "Serpentyna" prościutka i jakże przyjemna dla dzieciaków gra karciana w układanie barwnych węży.

Jak grać?
Gracz losuje jedną kartę. Jeśli pasuje kolorem do wyłożonego już elementu, dokłada ją (dowolnie obracając), jeśli nie, wykłada kartę oddzielnie na środek dając początek nowemu wężowi. 

Jeśli wylosuje kartę z głową lub ogonem i uda mu się skończyć węża, może go zabrać do siebie, zyskując po jednym punkcie za każdy zdobyty element. Wąż musi być ułożony w całości, tzn. mieć głowę, co najmniej jeden element tułowia i ogon.
Kolorową kartę jokera można dokładać do dowolnego koloru.
Fajne jest to, że jeśli na środku leży kilka niekompletnych węży, można je połączyć odpowiednią kartą, ukończyć i umieścić przed sobą. Kto zabierze ostatnią kartę ze stosu (wachlarza) kart zakrytych i nie jest w stanie ukończyć węża, może zabrać ze stołu niekompletnego zwierzaka.
Kto ma najwięcej zdobytych kart, wygrywa. Jeżeli gracze mają taką samą liczbę kart, wygrywa ten, komu udało się ułożyć najdłuższego węża.

Gra ćwiczy postrzeganie kolorów, ale też spryt w dokładaniu kart, łączeniu istniejących elementów. Z każdą nową rozgrywką dzieciaki uczą się kombinacji układania, żeby uzyskać więcej punktów. I pomimo losowości, nieoczekiwanych zwrotów, jest to udana zabawa, w którą chętnie się bawią.

Czwarta gra: "Skarpetki". Ta gra ćwiczy umiejętności przydatne w praktyce:) Po praniu można sprawdzić efekt, tzn. czy i jak szybko dziecko poradzi sobie w dobieranie par skarpetek:) W grze robi się to na czas:) w trzech rundach ćwicząc spostrzegawczość, refleks i koncentrację przy nie lada rozgardiaszu.

Najpierw każdy z graczy otrzymuje jedną postać, do której będzie dobierał pary takich samych skarpetek. Skarpetki różnią się kolorem pięt (żółte, czerwone, zielone, niebieskie, fioletowe), wzorem, układem (odwrócona w lewo lub w prawo).
Potasowane karty kładziemy odkryte na jednym stosie.
Gracze jednocześnie wszyscy razem rozkopują stos i jedną ręką wyszukują pary.
Gracz może mieć odłożoną tylko jedną skarpetkę bez pary, po skompletowaniu jej, może rozpocząć kompletowanie drugiej.
Kto pierwszy uzbiera 4 komplety, kończy rundę okrzykiem: Suszyć skarpety!
Wygrana jednej rundy to jeden punkt. Wygrywa ten kto po kilku rundach uzbiera jako pierwszy 3 punkty.
Jest też wersja dla zaawansowanych i mocno wprawionych w kompletowanie skarpetek:) Na odwrócenie myślenia i kompletowanie, tzn. szukanie takich par, które różnią się wzorem, kolorem pięty i nie zgadza się z wzorem ubioru wylosowanej postaci:)

Kartami skarpet można z powodzeniem grać w kolorowe skarpetkowe memo.
Do gry dołączono też zestaw kart do "Piotrusia" z postaciami wykonującymi różnorodne zawody. Wygra ten, kto pozbędzie się kart par i nie zostanie mu na ręce Skarpetkowy  Piotruś.

Każda z tych gier ma swój urok, kolorowo zilustrowana, ćwiczy konkretne umiejętności, oswaja z byciem w grupie, przeznaczona dla 2-5 graczy, a nawet 8 (Dobble) graczy, do grania rodzinnego, czy w grupie przedszkolnej, jako wprowadzenie w świat gier planszowych.

Dobble. Zwierzaki
wydawnictwo Rebel, Gdańsk 
Denis Blanchot, Guillame Gille-Naves, Igor Polouchine
ilustracje: Mikmak Studio
dla 2-8! osób, wiek 5+
zawartość opakowania: 55 kart w metalowej puszce, instrukcja

Patataj
Daria Ermakova
ilustracje: Karina Lemesheva 
wydawnictwo Granna, Warszawa 2018
wiek 4+, dla 2-6 graczy
zawartość opakowania: 27 kart z kucykami, 34 karty z ogrodzeniem, 5 kart z podkową, 9 kart z siankiem, instrukcja; 42 karty memo ze zwierzakami

 
Serpentyna kolorowe węże
Brigitte Pokornik
ilustracje: Hala Wittwer
wydawnictwo G3, 2017
dla 2-5 graczy, wiek 4+
zawartość opakowania: 50 kart, instrukcja


 
Skarpetki
Daria Ermakova 
ilustracje: Masha Sergeeva
wydawnictwo Granna, Warszawa 2018
wiek 4+, dla 2-6 graczy
zawartość opakowania: 60 kart skarpetek, 6 dwustronnych kart postaci, 24 karty Piotruś, instrukcja