Wpadła mi w ręce przypadkowo, i wciągnęła. Niby oczywista, ale wielokrotnie może poprawić komfort życia czytelnika i zmienić perspektywę życia. Może pomóc szukać wartości w sobie i w świecie. Proste podpowiedzi, które na początku sprawiają trudność, ale z czasem stają się całkiem naturalne, oczywiste. Wystarczy pamiętać, mieć z tyłu głowy:)
Wdzięczność jako czerwony dywan, po którym warto iść po statuetkę "osobistego szczęścia". To odwzajemnienie miłości miłością, robienia czegoś dla kogoś. To obDARzanie. Najpierw sztuka łagodności wobec siebie, samoakceptacji i pokochania siebie. Bez zgody na bylejakość, branie odpowiedzialności za siebie i innych, by widzieć jakość w sobie, pić w ładnej filiżance czy nosić ładne buty nie tylko od święta, dbać o drobne przyjemności. By żyć lepiej, umieć zachwycać się sobą, odpowiadać na swoje potrzeby, mieć radość z tego, kim się jest, umieć żyć na swoją miarę, rozwijać w sobie dobro, by mieć siły i kompetencje by iść do innych. Umieć doceniać "zwykłe" rzeczy: Mam silne ramiona, by tulić innych, ręce, które pieką pyszne ciasteczka, uszy wrażliwe na prośby, głowę która mieści pomysły i inspiracje, usta które mówią: pasujesz tutaj, dobrze, że jesteś.
"Wdzięcznością możemy tworzyć poczucie bezpieczeństwa, rozpychać, zapychać dziury powstające z lęku i odrzucenia". Wypełniać braki dzieciństwa i dostrzegać dobre rzeczy w tych, z pozoru może niewygodnych, bo one ukształtowały mnie taką, jaka jestem. Np. dziękuję, że chodziłam w ubraniach po starszym rodzeństwie, bo teraz wiem, jak się ubierać, i cenię to, że mogę sama wybrać w co się ubrać. Że dyscyplina i praca były ważne, bo teraz konsekwentnie realizuję swoje cele, itp.
Wdzięczność jest związana z troską, wzajemnością bycia, dawania i brania, z przepływem, wyrazem pamięci, "pamięcią serca". Ciche zamykanie drzwi, kiedy bliska osoba jeszcze śpi, poranne robienie kawy nie tylko dla siebie. I sztuka przyjmowania tego, co się wyDARza, radości z nieidealnej kanapki przygotowanej przez dziecko, przypalonej tortilli czy innego drobiazgu pośród przepychu świata. Liczy się spotkanie z drugą sobą, podarowany czas, to kim jesteś, jaki jesteś.
Bycie wdzięcznym poprawia nasz dobrostan, nastrój, wpływa korzystnie na nasze zadowolenie z siebie i życia, zmniejsza możliwość depresji, lęku i zazdrości. Wydobywanie tego, co najlepsze na co dzień.
"Bądź darem - dla siebie i świata". Bądź ważny dla siebie, w sobie, nie zapełniaj dziur z przeszłości rzeczami, żalem. Otwórz oczy i spójrz na siebie czule, z miłością. Jak góry są piękne same w sobie, tak każdy dar życia jest wartością do zachwytu, fascynacji, radości, podobania się sobie
Mądra wdzięczność to proste a jednak potężne narzędzie do zmiany życia, perspektywy, doceniania zasobów swoich i innych, dla siebie, pośród innych, w samotności, w rodzinie.
Artykuł nt. praktykowania wdzięczności od strony psychologicznej znajdziesz tutaj.
Agnieszka Kozak
wydawnictwo WAM, Kraków 2024
liczba stron: 160
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz