Morele rozkwitają nocą

 

"W końcu wszyscy zmęczyli się wojną, ale nikt nie wiedział, jak ją zakończyć". 

Trochę poetycka, trochę filozoficzna opowieść o wojnie w Ukrainie z perspektywy trzech bohaterów: chłopca, żołnierza i drona, ale też o przyjaźni, nadziei, marzeniach, wolności.

 

Kluczowym bohaterem jest dron Es, to on opowiada, jak wygląda zbombardowane miasto, jak stał się autonomiczną  jednostką, kiedy stracił łączność z żołnierzem (który się nim posługiwał), musi podejmować decyzje, chce poznać ludzki język i zwyczaje, i zaprzyjaźnia się z dziewięcioletnim chłopcem o imieniu Ustym. Opowiadanie w sposób delikatny i nie przesycony brutalnością opisuje okupowany przez Rosję Donieck, chęć dominacji nad byłymi krajami Związku Radzieckiego. "Rosja chce, żeby się jej bać, a nie żeby ją kochać". Naloty, bombardowanie, "połacie betonu zasypane prochem i gruzem", zaminowane pole czy śmierć ludzi, spanie w okopach, "rozbłyski ostrzałów" na niebie i smutna szarość. Dziwny proces powszednienia i możliwości oswojenia nawet wojny, potrzeby ciepła i miłości i chęci prowadzenia "normalnego życia, które wciąż się toczy". A dzięki perspektywie drona widzimy więcej niż chodząc po ziemi. Autorka daje czytelnikowi przebłyski nadziei, nie zostawia go z beznadzieją, ale bez entuzjazmu, bo rzeczywistość wojny rzutuje na lata, pozostaje w sercu na zawsze, niezależnie od miejsca, do którego przeprowadza się rodzina czy walczący żołnierz (Mistrz ma wielką wyobraźnię, która pozwala mu przeżyć kolejne dni wojny). Ludzie nadal się uśmiechają, ale mniej, drzewa nadal kwitną, ale nocą, kiedy nikt nie widzi. Mówiący dron łączy świat Ustyma i Mistrza.

Książka wydana w serii z Poczwarką.

Morele rozkwitają nocą

Ola Rusinowa, tł. Joanna Majewska-Grabowska

wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2024, Seria z Poczwarką

liczba stron: 136