Małe zgrabne pudełko, karty wykonane z grubego solidnego kartony, ilustracje bardzo malownicze. Cel też nie byle jaki: tworzenie własnego ekosystemu, który ma działać jak najlepiej (odpowiednie sąsiedztwo i zawartość), wtedy przynosi punkty.
Do tworzenia ekosystemów trzeba się jednak przygotować odpowiednio dobierając karty: rozdajemy każdemu graczowi po 11 kart, pozostałe karty układamy na stole w zakrytym stosie. Każdy z graczy bierze jeszcze po 1 karcie pomocy.
.png)
Budowa ekosystemu przebiega w 2 etapach: wybieranie karty z ręki i położenie zakrytej przed sobą oraz dołożenie tej wybranej karty do swojej krainy (wszyscy jednocześnie, kiedy każdy wybrał i wyłożył kartę).
Karty układamy według kilku wytycznych: kraina musi składać się z 20 kart w kształcie czworokąta 5x4; pierwsza karta krainy jest umieszczana przed graczem, kolejne muszą sąsiadować bokami z przynajmniej jedną kartą znajdującą się już w krainie; sąsiadować ze sobą mogą dowolne karty, nie ma ograniczeń, ale są dobre układy, które warto mieć w głowie:). Co ważne oczywiście nie można przekładać kart dołożonych do krainy (wyjątek stanowi karta zająca która pozwala na zamianę miejscami 2 kart w krainie).
Po wybraniu karty z ręki i dołożeniu jej do krainy pozostałe karty przekazujemy graczowi siedzącemu po lewej stronie.
Gramy do momentu, aż zostanie nam w ręku jedna karta. Podliczamy punkty za rodzaje kart w naszych krainach i za luki (dużo by o tym pisać:), ta część zajmuje sporo czasu.
Karty układamy według kilku wytycznych: kraina musi składać się z 20 kart w kształcie czworokąta 5x4; pierwsza karta krainy jest umieszczana przed graczem, kolejne muszą sąsiadować bokami z przynajmniej jedną kartą znajdującą się już w krainie; sąsiadować ze sobą mogą dowolne karty, nie ma ograniczeń, ale są dobre układy, które warto mieć w głowie:). Co ważne oczywiście nie można przekładać kart dołożonych do krainy (wyjątek stanowi karta zająca która pozwala na zamianę miejscami 2 kart w krainie).
Po wybraniu karty z ręki i dołożeniu jej do krainy pozostałe karty przekazujemy graczowi siedzącemu po lewej stronie.
Gramy do momentu, aż zostanie nam w ręku jedna karta. Podliczamy punkty za rodzaje kart w naszych krainach i za luki (dużo by o tym pisać:), ta część zajmuje sporo czasu.
Jest też wariant dla 2 graczy, który uwzględnia kilka zmian: karty rozdajemy trzeciemu wirtualnemu graczowi (karty zostają zakryte na stole), przy przekazywaniu kart uwzględniamy trzeciego gracza; po wybraniu przez graczy kart losujemy kartę z ręki dodatkowego gracza, który nie tworzy swojej krainy, wybrane jego karty odkładamy zakryte na stos na stole, do którego możemy zaglądać. Kiedy podliczamy punkty za potoki i wilki trzeba brać pod uwagę także karty w stosie wirtualnego gracza. Wszystkie karty potoku są traktowane tak jakby sąsiadowały ze sobą.
Wygrywa osoba z najwyższą liczbą punktów.
Zasady gry są dość proste, bo niby co trudnego jest w wybieraniu jednej karty z ręki, przekazaniu reszty kolejnemu graczowi, i dołożenie wybranej karty do swojej krainy w Ekosystemie? A jednak wytypowanie odpowiedniego sąsiedztwa jest nie lada wyzwaniem. Trzeba pomyśleć, zaplanować co warto, a czego nie, by ekosystem był jak najbardziej funkcjonalny, by panowała równowaga i harmonia.
Wygrywa osoba z najwyższą liczbą punktów.
Zasady gry są dość proste, bo niby co trudnego jest w wybieraniu jednej karty z ręki, przekazaniu reszty kolejnemu graczowi, i dołożenie wybranej karty do swojej krainy w Ekosystemie? A jednak wytypowanie odpowiedniego sąsiedztwa jest nie lada wyzwaniem. Trzeba pomyśleć, zaplanować co warto, a czego nie, by ekosystem był jak najbardziej funkcjonalny, by panowała równowaga i harmonia.
Matt Simpson, il. Martyna Szpil
wydawnictwo Nasza Księgarnia, Warszawa 2022
dla 2-6 osób, wiek 8+, czas rozgrywki około 20 minut
zawartość opakowania: 130 kart, 6 kart pomocy, notes, ołówek, instrukcja
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz