.png)
Ellika Tomson wraca ze szkoły z nietęgą miną. Nie lubi pisać wypracowań i odrabiać prac domowych, zwłaszcza kiedy są o "starcach, którzy nie żyją od kilkuset lat". Spotyka sąsiada Pampasa, z którym zawsze zamienia choć słowo. A że ten potrafi z nią rozmawiać motywująco, i obdarowuje ją notesem z napisanym wstępem "Relacja z EKSPEDYCJI Elliki Tomson po najbardziej niebieskim bloku na całej ulicy Trębackiej...." dziewczynka zaczyna obserwować, co się dzieje w bloku z mieszkańcami. A po spotkaniu z różnymi osobami, zostawia jedno zdanie w notesie. Tak zaczyna się jej wyprawa.
Ekspedycja Elliki pokazuje, że nawet w zwykłym bloku, mogą dziać się ciekawe rzeczy, a poznawanie ludzi i pisanie o nich może być niezwykle zajmujące. Dziewczynka z coraz większą pasją uzupełnia swój notes zwięzłymi i przemyślanymi zdaniami. Nawet nie wie kiedy, zostaje odkrywczynią, jak starzec Krzysztof Kolumb, o którym ma napisać wypracowanie. Co prawda nie odkrywa dalekich lądów, nie przemierza mórz i oceanów, ale poznaje ludzi i tworzy całkiem ciekawą galerię postaci. Potrafi rozmawiać z mieszkańcami w różnym wieku, o ich pasjach i zainteresowaniach, o tym, co słychać tu i teraz, przełamuje strach przed niektórymi, uśmiecha się słysząc nieustanne sprzeczki staruszek, ze ściśniętym gardłem pomaga odczytać pocztówkę sąsiadowi, trafnie i bez oceniania określa ich zachowania, zadaje pytania o dobre i złe postępowanie człowieka, prawdę i kłamstwo. A kiedy William Fridolin - "postrach z bloku" znajduje jej tekst, chce go wykorzystać do utworu muzycznego w swoim zespole. Tak się rodzi pasja do pisania głównej bohaterki, wrażliwej i ciekawej drugiego człowieka, tej która potrafi schodzić ze schodów i wchodzić na nie na przynajmniej dwanaście sposobów, i "nigdy nie idzie na łatwiznę!"...
.png)
.png)
Åsa Lind, il. Emma Göthner, tł. Agnieszka Stróżyk
wydawnictwo Zakamarki, Poznań 2023
liczba stron: 140
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz