Ależ to się dobrze czyta. Bo dobrze jest się obracać w towarzystwie bystrych ludzi, których geniusz wykracza poza zwykłe relacje, rozmowy osadzone są na wiedzy z zakresu fizyki i matematyki, duch matematyki uchwycony jest tak, że nie odstrasza, a zachęca do poznawania, z elementami filozofii, religii i czasem literatury. Dobrze jest poznawać bohaterów o tak bogatych osobowościach, którym nie straszne problemy ze sobą, terapie i potrzeba bliskości oraz wspaniałej przyjaźni.
Caleb liczy wszystkie prawie pocałunki Evie, o których marzy od lat. "Och, jak łatwo byłoby pokonać ten dystans... Ale się powstrzymuję. Zamiast tego rejestruję w głowie pocałunek numer piętnaście". Ale Evie jest jego najlepszą przyjaciółką, nie che zniszczyć przyjaźni i tej jedynej w swoim rodzaju więzi, która ich łączy, dla pocałunków. Zresztą przez wiele lat młodości Evie nie potrzebuje bliskości mężczyzn. W szkole w Newton, która skupia najtęższe umysły fizyczne i matematyczne, słynie już z tego, że doskonale daje kosza każdemu, kto się napatoczy na jej drogę, ma nawet ksywę Królowa Lodu i krążą o niej memy. Dlatego kiedy przez jej wrażliwość, lęki, napady paniki udaje się przedostać komuś w jej świat, jest traktowany jako bratnia dusza (Caleb, Bex, Leo). A kiedy Leo, "ktoś totalnie w jej typie: cichy outsider z fiołem na punkcie matmy", drugi po niej najlepszy uczeń w Newton skrada jej pocałunek ("to nie jest coś, czego trzeba się uczyć"), świat staje do góry nogami. Evie nigdy nie pomyślałaby, że całowanie się może być tak miłe. Kiedy Caleb "jej kompas, punkt odniesienia i dom... azyl, najważniejsza osoba w życiu" z boku obserwuje co się dzieje, teraz jest przekonany, że uwielbia Evie, że to on powinien być na miejscu Leo. I szybko udaje mu się konkurować z nim, bo projekt na konkurs Granicy przygotowuje razem z Evie, a w międzyczasie pod pseudonimem czatuje z nią na forum strony konkursowej, aż sam jest o siebie zazdrosny...:)
Dużo się wydarzy w świecie matematyczno-fizycznych geniuszy. Evie Bekham przejdzie ekstra drogę do dojrzałości i niezależności od wizyt z terapeutką ("W głębi duszy ona wie, czego chce"). Leo po drodze uświadomi sobie, że nie jest właściwą osobą u boku Evie. A Caleb namiesza sporo, i w emocjach własnych i Evie, i w relacji z nią, którą zna jak własną kieszeń, na szczęście pozostanie doskonałym przyjacielem, który od lat wie, jak postępować z Evie w chwili kryzysu, od lat żyje z nią w "świętym i niecielesnym" związku. "Jego stałość uściśla mój obieg, jest kompasem, punktem odniesienia" - i takiej ostoi ze strony męskiej Evie potrzebuje, kiedy świat relacji, przekładanego przez mamę strachu, uszczypliwych komentarzy nauczyciela o kobiecie fizyczce stają jej naprzeciw.
Cząsteczki nastolatków w Newton krążą wokół siebie, wiążą się i rozpadają, jedne wpływają na drugie niezależnie od dzielącej jej odległości, na przemian chylą się ku sobie i z dala od siebie. Kto przetrwa? Kto wypadnie doskonale w międzynarodowym konkursie Granica? Ja poradzi sobie Bex z rodzicami, trzymaniem pod kloszem i decyzją o dalszej edukacji? To lekka, dowcipna, dobra powieść o świecie nastolatków geniuszy, z doskonale wplecionym tłem matematyczno-fizycznych zasad i praw, o dojrzewaniu do dorosłości, mierzeniu się z planami i lękami rodziców o uzdolnionych licealistów, o szukaniu swojej drogi i siebie wśród zawiłych ludzkich relacji, w końcu o prawie pocałunkach, marzeniach, zakochaniach i ekstra przyjaźniach.
Almost Kiss. Nie flirtuj ze mną na fizyce (ang. The Quantum Weirdness of the Almost-Kiss)
Amy Noelle Parks, tł. Łukasz Małecki
Wydawnictwo Literackie, Kraków 2023
liczba stron: 376
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz