Tom zawiera dwa komiksowe opowiadania pt. „Kosmosmerf” i „Smerfozmieniacz pogody”, pełne przygód, dobrego humoru, mądrości Papy Smerfa w krytycznych momentach działań małych niebieskich istot wielkości trzech jabłek.
"Kosmosmerf" opowiada o marzeniach jednego z nich o locie w kosmos. W tym celu buduje specjalną maszynę napędzaną siłą mięśni i pedałów, która ma go "wysmerfować do gwiazd". Pracuś wie, że taka konstrukcja nie może polecieć w kosmos. Ale Kosmosmerf idzie w zaparte, nie pozwala na wskazówki czy krytykę. A kiedy lot się nie udaje, zaradzić musi Papa Smerf, żeby Kosmosmerf nie popadł w smerfodepresję. I tu zaczyna się dużo zabawy, ale i wysiłku, żeby sprostać marzeniom Kosmosmerfa. Pomysł okazuje się przedni. A Kosmosmerf wraca do wioski z nowymi wrażeniami z wyprawy ("To lud prymitywny, ale bardzo miły... Siedziałem obok Wielkiego Grota - szanowanego i przyjaznego, ale trochę wyniosłego wodza...":).
"Smerfozmieniacz pogody" pokazuje jak specjalnie skonstruowane przez Pracusia urządzenie do zmiany pogody może ułatwiać lub komplikować życie. Bo nie zawsze to, co dobre dla jednego Smerfa będzie odpowiadało innym. A kiedy każdy myśli tylko o sobie, może się z tego zrobić niezłe zamieszanie. Natura rządzi się jednak swoimi prawami, a ignorowanie jej i próby zmiany mogą skończyć się nie tak, jak by chciały Smerfy.
Smerfy wymyślił belgijski scenarzysta i grafik Pierre Culliford (1928–1992) używający pseudonimu Peyo. Obecnie autorami serii są następcy Peyo, w tym jego syn Thierry.
scen. i rys. Peyo, oraz Yvan Delporte, Gos, tł. Maria Mosiewicz
wydawnictwo Egmont, Warszawa 2022
liczba stron: 64
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz