"Dorośli mają pewność siebie, swoje słowa, swoje doświadczenia, swoje życie, swój domek letniskowy, a co ja mam?... tłuste włosy, wymagającą osobowość, sflaczały uścisk dłoni... Rodzę się jako nastolatek". "Młodość w dobrym stanie. Oddam za darmo", bo ma dość siebie, dość swojego zapachu szynki i benzyny, wągrów, krost, dużych stóp...
Niezwykle dobre krótkie utwory traktujące o aktualnym samopoczuciu, stanie, sytuacji nastolatków. O tym, jak się czują w swojej skórze, rodzinie, klasie, społeczeństwie. Co uwiera, a co cieszy. Dlaczego jest właśnie tak? Choć jest adresowana do czytelników niezależnie od miejsca zamieszkania, to super wyczuwalny jest klimat norweski, życia w stolicy Oslo, zaułkach dzielnic, miejscach odwiedzanych przez tamtejszą młodzież, lody w Storosenteret, rowery miejskie, wesołe miasteczko przy Mosseveien, supermarket rema 1000.
Trudno jest zrozumieć, co się dzieje w głowie nastolatka. Burza hormonów, niewyjaśnione zachowania, otyłość, brak apetytu, kłopoty w porozumieniu z rodzicami, uniesienia i zawody miłosne, trudne do zaakceptowania zmieniające się ciało, nieporozumienia na tle poglądów, religii. Jak przez to wszystko przejść? Jak przetrwać? Jak przeobrazić się z larwy w motyla? Autorka świetnie zestawia wyznania młodych, daje im głos, słucha, co mają do powiedzenia, jest blisko nich, dlatego słyszy piękne, wzruszające, zabawne i smutne historie. I to wszystko podaje czytelnikowi. W pięknej szacie graficznej Lisy Aisato i bogatym wydaniu ponad 250 stron, które czyta się błyskawicznie.
Ktoś jest Piotrusiem Panem, który biega po fioletowych wrzosach, na drewnianym koniu i nigdy nie odczuwa zmian temperatur. Ktoś buntuje się przeciw wujkowi, jego okrutnym poglądom, braku tolerancji, narzekaniu, wykorzystywaniu słabszych. Ktoś dobrze się bawi z nowo poznanym chłopakiem, wczesnym rankiem wlewa do fontanny płyn do mycia naczyń, aż piana wylewa się na ulicę. Ktoś upokarza po raz kolejny dziewczynę w towarzystwie, głośno komentuje jej przypadłość nietrzymania moczu. Ktoś ma lęki i odważnie bierze je na siebie, bo inni by tego nie znieśli. Ktoś ma doskonały zestaw do jazdy po śniegu, a inny zjedzie na worku foliowym. Ktoś potrzebuje zwykłego przytulenia przez tatę, jak za dawnych lat. A ktoś nie znosi nowego partnera mamy, jej chichotu z jego kiepskich żartów.
Lektura jest mocna i przejmująca. Zapomniałam już, jakie to trudne lata. Nie zazdroszczę współczesnym nastolatkom, ich problemów, rozterek, niełatwych zmagań. Pocieszające jest to, że to stan przejściowy i dość szybko mija.
Linn Skåber, il. Lisa Aisato, tł. Milena Skoczko-Nakielska
Wydawnictwo Literackie, Kraków 2022
liczba stron: 264
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz