Autor opowiada o bezkontaktowej nie tak naturalnej jak kopanie piłki grze wymyślonej pod koniec XIX wieku przez Williama Morgana. Dziś postrzeganej jako najbardziej zespołowa z drużynowych dyscyplin sportu, techniczna, "oparta na ruchach, których trzeba się z mozołem uczyć". Przytacza najważniejsze momenty w dziejach polskiej piłki siatkowej mężczyzn i kobiet. Daje zarys drogi, poszczególnych etapów edukacji, testy, które trzeba pomyślnie przejść, by iść dalej. Wspomina drogę "Złotek" do zwycięstwa, dobre czasy olsztyńskich siatkarzy AZS, którzy zdobyli zaszczytny tytuł mistrzów świata. Najsłynniejszych trenerów (m.in. oryginalny pomysł na ekstremalne treningi ma siłowni czy w górach Huberta Wagnera; Stephane Antiga i jego podejście do "gry wyobraźni"; Andrzej Niemczyk, który oprócz treningów zalecał siatkarkom "robić się na bóstwa, być pięknymi, uśmiechniętymi i zrelaksowanymi; "głupie gry" Vitala Heynena uczące wyobraźni, sprytu i nieszablonowości).
Jarosław Kaczmarek przybliża niektóre z czołowych postaci polskiej siatkówki. Bartosza Kurka, jego zmagania z depresją i drogę do zwycięstwa. Kapitana Michała Kubiaka, który wie, jak "trzymać grę", atakować i denerwować przeciwników słowami i gestami. "Jednego z najlepszych libero na świecie" Pawła Zatorskiego. Wspomina krótką karierę Arkadiusza Gołasia i Agaty Mróz, i przypomina, że "w ostatecznym rozrachunku najważniejsze jest nie to, ile zdobyliśmy medali i pucharów, ale to, jakimi jesteśmy ludźmi". Autor objaśnia rolę i zadanie każdego z członków drużyny, podaje siatkarską mapę polskich drużyn. Ponadto w książce jest sporo kolorowych zdjęć, słownik, a także historia o Rycerzach króla Bartosza, zachwyt i najważniejsze fakty "sportu dla fajnych ludzi".
Jarosław Kaczmarek
ilustracje: Frycz i Wicha
wydawnictwo Harper Collins, Warszawa 2020
liczba stron: 196
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz