"Młodość wstydzi się niedoświadczenia, starość- niedołęstwa...
Wstydzimy się, bo nie jesteśmy tacy, jak byśmy chcieli".
Książka pt. Wstydu za grosz opowiada historię dwóch kobiet, które nie zwracając uwagi na swój wiek starają się działać wbrew społecznym trendom i tego co narzuca im życie. Wstyd pojawia się u młodszej bohaterki Julianki Konopki, pisze o nim skrycie w Księdze wstydu. Dziewczyna czuje, że odróżnia się od tego, co dookoła, nie wie czym jest depilacja brazylijska, nie chodzi z rozpuszczonymi włosami, jak inne dziewczęta, tylko spina je w precelki. Nie nosi ubrań takich jak wszyscy, woli sukienki w kwiatki, i zdaje się, że "narzuca światu własne zasady, zamiast poddawać się temu, co ogólnie przyjęte". Gra na ukulele, ma świetny kontakt z babcią, troszczy się o matkę, która często wpada w depresyjne humory, i jest bardziej zrównoważona niż jej świeżo zakochany ojciec.
Starsza bohaterka - Delfina, ma duszę artystki, skutecznie dopracowała tuszowanie wstydu. Bez względu na wiek i poziom zmarszczek, bez względu na ilość telefonów od telemarketerów, domaga się od życia wysokiego standardu. Unika jedzenia cukru. Niepokornie bierze na głowę realizację projektu teatralnego "Dziadki" dla seniorów w podwarszawskiej miejscowości. "Wystarczy jej coś gorliwie odradzać, żeby na pewno to zrobiła". Dobitnie pokazuje, że młodość nie zależy od metryki urodzenia. Lubi jaskrawe kolory, niestandardowe ubrania. Żywiołowa, przebojowa, z ciętym językiem, "jako artystka im starsza tym lepsza".
Wstydzimy się, bo nie jesteśmy tacy, jak byśmy chcieli".
Książka pt. Wstydu za grosz opowiada historię dwóch kobiet, które nie zwracając uwagi na swój wiek starają się działać wbrew społecznym trendom i tego co narzuca im życie. Wstyd pojawia się u młodszej bohaterki Julianki Konopki, pisze o nim skrycie w Księdze wstydu. Dziewczyna czuje, że odróżnia się od tego, co dookoła, nie wie czym jest depilacja brazylijska, nie chodzi z rozpuszczonymi włosami, jak inne dziewczęta, tylko spina je w precelki. Nie nosi ubrań takich jak wszyscy, woli sukienki w kwiatki, i zdaje się, że "narzuca światu własne zasady, zamiast poddawać się temu, co ogólnie przyjęte". Gra na ukulele, ma świetny kontakt z babcią, troszczy się o matkę, która często wpada w depresyjne humory, i jest bardziej zrównoważona niż jej świeżo zakochany ojciec.
Starsza bohaterka - Delfina, ma duszę artystki, skutecznie dopracowała tuszowanie wstydu. Bez względu na wiek i poziom zmarszczek, bez względu na ilość telefonów od telemarketerów, domaga się od życia wysokiego standardu. Unika jedzenia cukru. Niepokornie bierze na głowę realizację projektu teatralnego "Dziadki" dla seniorów w podwarszawskiej miejscowości. "Wystarczy jej coś gorliwie odradzać, żeby na pewno to zrobiła". Dobitnie pokazuje, że młodość nie zależy od metryki urodzenia. Lubi jaskrawe kolory, niestandardowe ubrania. Żywiołowa, przebojowa, z ciętym językiem, "jako artystka im starsza tym lepsza".
Julianka i jej babcia Delfina to odważne bohaterki, dzielnie stawiają czoła codzienności, potrafią doprowadzić do pionu tych, którzy wątpią czy zastanawiają się. Aktywnie biorą życie za rogi, bo przecież "trzeba się ruszać". Nie to, co Alik - rówieśnik Julianki (bystry, "klasowy intelektualista, obojętny na modę i trendy") czy Marta, mama Julki, którą babcia co rusz musi mobilizować, bo czuje się jak "przegryw" czy "nieogar codzienny". Razem, angażując Alika, sąsiada Andrzeja i pokaźną grupę seniorów, doprowadzają sztukę do końca. Razem pokazują, że warto działać, głośno wypowiadać swoje pragnienia, rozmawiać o tym, co wstydliwe, by wspierać się i wspólnie dźwigać codzienność. By osiągać satysfakcję z prowadzenia blogów i interesowania się kulturą.
Pomiędzy historiami obu głównych bohaterek, autorka pokazuje czym jest młodość i starość, wstyd i odwaga, miłość i zakochanie, szmira i sztuka, zdobywanie sukcesów i chodzenie na łatwiznę, przyzwoitość a skuteczność.
Pomiędzy historiami obu głównych bohaterek, autorka pokazuje czym jest młodość i starość, wstyd i odwaga, miłość i zakochanie, szmira i sztuka, zdobywanie sukcesów i chodzenie na łatwiznę, przyzwoitość a skuteczność.
II Nagroda w V Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży.
Wstydu za grosz
Zuzanna Orlińska
wydawnictwo Nasza Księgarnia, Warszawa 2020
liczba stron: 288
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz