Misiowi wydaje się, że jest duży, nie boi się spać sam, zostawia chłopca. Ale ciemna noc wypełnia się nieznanymi odgłosami. Im ciemniej i później, tym odgłosy i cienie stają się straszniejsze. Czy w takim momencie da się zasnąć? Może jednak warto się do kogoś przytulić? Warto wrócić do swojego chłopca, uspokoić emocje?
To prosta ciepła historia dla najmłodszych dzieciaków. W czytelny sposób przy pomocy Misia pokazuje, jak wyglądają lęki dzieci, czego mogą się obawiać, o czym dorośli czasem nie mają pojęcia? Kiedy gaśnie światło, świat wygląda inaczej. Warto w takim momencie udać się do kogoś bardziej odważnego, do starego dobrego przyjaciela, przytulić się. Albo poszukać odważnego taty, zjeść razem, wypić ciepłe mleko, porozmawiać, wykorzystać ten czas na patrzenie w rozgwieżdżone niebo. Kilka obrazowych zdań pokazuje ważny aspekt życia dziecka, które w pewnym momencie czuje, że musi być duże, że może nie wypada mieć przytulanki, że musi radzić sobie samodzielnie z emocjami, ze strachem podczas zasypiania w ciemności, z przedłużającym się momentem, kiedy sen nie chce przyjść.
tytuł szwedzkiego oryginału: En natt vill Nalle vara stor
Ulf Stark
ilustracje: Charlotte Ramel
wydawnictwo Zakamarki, Poznań 2019
liczba stron: 28
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz