Opowiadanie o miłości człowieka do zwierząt. Fabuła osadzona jest w Szumińskich Łąkach, miejscu spokojnym, gdzie zwierzęta i ludzie żyją zgodnie, okazują sobie radość i ciepło.
Głównym bohaterem jest osierocony źrebak, z rodziny haflingerów, pochodzący z dalekiego Tyrolu. Przez wczesne osierocenie potrzebuje dużo wsparcia i opieki, żeby mógł rosnąć zdrowo. Na szczęście ma do tego doskonałe warunki, bo Klara dużo wie o tym, jak pielęgnować, rozmawiać, okazywać czułość, sprawiać, by zwierzę dobrze rosło i rozwijało się (z doświadczenia, doczytywania, od weterynarz Magdy, z mądrości starszego pokolenia- modlitwa do świętego Gwidona, która przyniesie niewiarygodne skutki). Klara jest tak oddana Majce, że koleżanki są o nią trochę zazdrosne, a siostra zgryźliwie komentuje jej matkowanie.
Klimat Szumińskich Łąk przenosi w świat taki, o jakim marzy niejedno dziecko. Tu znajdzie spokój, naturę, bliskość i zrozumienie dla zwierząt ("kaczka jak człowiek, tak samo dziób zwiesi na kwintę, jak jej smutno pod piórami"), otwartych i prostych (w pozytywnym tego słowa znaczeniu, "proszę o lajki na jajki") ludzi. Tu nauczy się, że warto słuchać innych, że młodzi potrafią wnieść coś nowego w społeczność (wiktualny albo wirtualny sklep dla szczęśliwych kaczek pani Kwaczek). Bliskość zwierząt i natury zmienia ludzi (o czym przekonać się można obserwując przeobrażenie Pauliny). A o tym, co myśli o ludziach Majka można przeczytać w pamiętniku wplecionym w ogólną fabułę. To spokojne życie po przyjeździe na wieś, gdzie babcia "zamawia se, co tylko zechce przez Internet", a mama jest w stanie każdą znalezioną roślinę dodać do zupy czy placków. A historyczno-ekologiczna wyprawa do korzeni kończy się warsztatami psychologicznymi.
MajkaAgnieszka Tyszka
ilustracje: Marta Krzywicka
wydawnictwo Literacki Egmont, Warszawa 2016
liczba stron: 160
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz