19.11.2021

Rok, w którym nauczyłam się kłamać

"Tamtego roku, kiedy skończyłam dwanaście lata, nauczyłam się kłamać. Nie mówię tu o niewinnych kłamstewkach, które zdarzają się dzieciom. Mówię o prawdziwych kłamstwach wyrosłych z prawdziwego strachu - o słowach i czynach, które wyrwały mnie z dotychczasowego życia i bez pardonu rzuciły w zupełnie nową rzeczywistość (...) Nauczyłam się mówić prawdę tamtego roku, zanim skończyłam dwanaście lat: prawdę o tym, przed czym nie da się uciec. A nawet uciekać nie wolno".

Fałszywe oskarżenia, zło, próby przemocy, a z drugiej strony duże zaufanie do człowieka, samotna walka o niewinność i sprawiedliwość, upatrywanie dobra w człowieku. Oto powieść dla młodszej młodzieży, w której główną bohaterką jest 12-letnia Annabelle, cztery razy starszy od niej włóczęga i dziwak Toby, nieobliczalna bandziorka Betty.

Jest rok 1943. Pensylwania. Na wsi życie płynie spokojnie, wszystko ma swój rytm, rodzina Annabelle otacza bliskich bezpieczeństwem i zaufaniem, dokarmia ukrywającego się w lesie nieśmiałego włóczęgę - wojennego weterana. W szkole pojawia się Betty, która za nic ma wypracowane tu zasady i obowiązujące relacje międzyludzkie. Z wielkim impetem wchodzi w nowe środowisko, kieruje się przemocą, zastrasza, żąda okupu, okłamuje, obwinia innych za to czego ona się dopuściła. A kiedy Toby broni Annabelle, dziewczyna całą swoją energię spożytkuje na to, by zaszkodzić także jemu. Przekonana, że nikt się za nim nie wstawi, że będzie "wymarzonym kandydatem na kozła ofiarnego", a otoczenie przyjmie jej kłamstwa naturalnie, bo przecież nikt nie zarzuci dziewczynce tak okrutnych zachowań, bo takie rzeczy może robić tylko dorosły facet, po przejściach. Sytuacja robi się tak zagmatwana, że tylko czyste serce Annabelle, trzeźwy umysł jej rodziców i wiara w dobro człowieka, mogą patrzeć prze pryzmat prawdy na to, co się dzieje dookoła, jak nakręca się fala nieoczekiwanych zdarzeń. To Annabelle przyczyni się do tego, by ratować siebie i Toby'ego, tak po prostu, z czystych intencji, bo "gra toczy się o znacznie wyższą stawkę". Kto wygra, a kto przegra?

To niewiarygodne jak działa kłamstwo, jak jedna złośliwa osoba bez empatii może zniszczyć spokój otoczenia "wtedy nie znałam jeszcze słowa, które właściwie opisałoby Betty", zaangażować dzieci i dorosłych w uknute teorie, prowokować do kłamstwa niewinne osoby, zastraszać, okaleczać, stawiać bezpodstawne zarzuty, od których nie ma odwrotu. Od teraz nic nie jest jak dawniej. Nawet członkowie rodziny są podzieleni, nie wiedzą, komu ufać, która prawda jest prawdziwa. "Chciałam cofnąć wskazówki zegara do czasu przed jej przybyciem". 

Przykład Annabelle pokazuje, jak ważna jest odwaga i umiejętność wypowiadania prawdy. Jak trzeba się nauczyć kłamać, by ratować słabszych, jak trudno prostować czyjeś kłamstwa. Potrafi świetnie dotrzeć do cichego, nieśmiałego weterana, umiejętnie zadać mu pytania, pozwolić na zaufanie, zmianę i wykazanie się odwagą. To opowieść o kłamstwie, odwadze, uprzedzeniach. Zdobyła wiele nagród, w tym tytuły Newbery Honor Book 2017 i Najlepszej Dziecięcej książki roku „Wall Street Journal”. Trafiła także na listę bestsellerów „New York Timesa".


Rok, w którym nauczyłam się kłamać (ang. The Wolf Hollow)

Lauren Wolk, tł. Sebastian Musielak

wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2019

liczba stron: 264

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...