Bruno - małomówny, trochę nieśmiały uczeń klasy szóstej, marzy o graniu w rockowym zespole muzycznym, a czasem o spokoju od sióstr. Swoje wrażenia z codzienności, wydarzenia szkolne i rodzinne opisuje w dzienniku. A ponieważ szanuje innych, mówi mało i "wypuszcza z siebie tylko najważniejsze słowa". Czasem wkrada się do niego komentarz młodszej siostry (7-letniej rezolutnej, pełnej energii i pomysłów Miłki) lub starszej (18-letniej Kaśki, indywidualistki, uczennicy liceum plastycznego), dodając humoru i smaczku rodzinnych uszczypliwości.
Zamiłowanie Bruna i jego sióstr do muzyki i zwierząt odziedziczyli po rodzicach (mama gra w orkiestrze, tata jest weterynarzem). Stąd wyjaśnianie, czym jest ruja ("romansowy nastrój"), niekontrolowany rozród, "burza mormonów", oglądanie próbek pod mikroskopem, urządzanie wyścigu szczurów, nauka gry na instrumentach muzycznych. Dzieciaki są pełne energii, pomysłów. Życie szkolne, podwórkowe i rodzinne przenika i uzupełnia się. Marzenie o własnym zespole zostaje spełnione, nazwa, pomimo wielu kontrowersji wybrana. Szczur uratowany i przyrodnicza pasja realizowana w powodzeniem od pierwszego dnia szkoły Miłki. Bruno przeżywa pierwsze rozterki miłosne, podkochuje się w sympatii najlepszego kolegi Joszka, i szuka normalnej dziewczyny, która "nie wzbudza sensacji i nie wywołuje afer".
Pasje, realizacja marzeń, bliskie relacje z rodzeństwem, rodziną i znajomymi, przyjaźnie i pierwsze miłości na etapie szkolnym, trochę wyolbrzymione realia codziennego życia. Książka napisana jest w formie dziennika, a jej narratorem jest 12-letni Bruno. Sympatyczna, z humorem, dla ucznia szkoły podstawowej, który odzwierciedla podobne innym emocje. Wyróżniona w literackim konkursie PS IBBY KSIĄŻKA ROKU 2017.
Bruno i siostry
Dorota Suwalska
ilustracje: Przemysław Liput
wydawnictwo Nasza Księgarnia, Warszawa 2018
liczba stron: 208
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz