Strużki

  

"Usiłowałam znaleźć w świecie czułą, bezpieczną dziuplę, w której nic nie trzeba musieć".

Nowe miejsce i szkoła. Główna bohaterka jest sama, czeka na jakąś bratnią duszę, "to będziemy razem w klasie, co nie?". Czeka, bo od początku do końca nie potrafi się odnaleźć, przywiera do innych, nie umie wydobyć siebie z siebie, ma poczucie, że nie pasuje. Kiedy na horyzoncie pojawia się Kinga, bezimienna dziewczyna lgnie do nie mocno, wydaje jej się że to przyjaźń na całe życie.

Kinga "siła i wrzask" zdaje się być przebojowa, głośna, roześmiana. Skrywa w domu chorą siostrę, o której społeczność dowiaduje się kiedy umiera, samotną "pogniecioną przez życie" mamę. Jest świetną kompanką do rozmowy, siedzenia pod namiotem, robienia porządków u wujka, imprezowania u koleżanek z klasy. Kiedy poznaje Marcina, w relacji z przyjaciółką powstaje pustka, której dziewczyna nie potrafi zrozumieć. "Od kiedy masz chłopaka, to zupełnie przestałaś być sobą".  Ale jest to dobry czas, by zajęła się nauką, dobrze zdała maturę, otrzymała stypendium i dostała się na studia. Tu jednak też nie czuje się swojo, mnoży kolejne kłamstwa, "oszustwa tkane z niedopowiedzeń, niepewnych skinięć głową, pod nosem mamrotanych przytaknięć". A kiedy zostaje bezrobotną, wraca do rodzinnego domu. Pod pretekstem opieki nad zdruzgotaną Kingą, znów nie potrafi myśleć o sobie, każdy dzień łata spotkaniem z pogrążoną w smutku i odrętwieniu Kingą, dopasowuje się do jej stylu życia. Wtedy dopiero padają słowa prawdy, autentyczne myśli znajdują ujście, zderzenie z rzeczywistością jest bolesne, a więź naderwana kolejny raz.

Autorka poetyckim intensywnym, pełnym emocji językiem, opowiada o związkach dziewczyn, ich troskach, niby spokojnie, powoli, zgodnie z tempem życia, a jednak w napięciu przez czas dojrzewania, wizyt u wujka artysty, czekania na wynik testu ciążowego, trudności w kontakcie między rówieśnikami, czy umiejętność dopasowywania się do otoczenia. Tematyka znana wielu dziewczętom dorastającym, bliskie warunki życia, zauroczenia i zawody młodzieńcze, przyjaźnie niedogadane, trudny start w dorosłość, rodziny na których nie zawsze można się oprzeć, trudność w znalezieniu sobie miejsca na świecie, wpasowaniu się w życie, chęci bycia akceptowaną.

Powieść skondensowana, trochę smutna. Szybko i dobrze się czyta o "dziewczynach w liczbie mnogiej", takich jakich wiele, ich problemach, relacjach, upadkach, wyborach, poznawaniu zasad rządzących światem.

  Strużki

  Maria Halber

  wydawnictwo Cyranka, Warszawa 2023

  liczba stron: 184