Wirus to karciana szybka gra kierowana do młodych odbiorców w wieku szkolnym. Same z powodzeniem mogą w nią grać, pilnować zasad, dążyć do osiągnięcia wyznaczonego przez reguły celu - zebrania czterech kart ze zdrowymi organami. Młodsi także szybko wychwycą jak rozgrywać swoje karty z ręki, a starsi znajdą frajdę w rozgrywkach z dziećmi lub z dorosłymi. Gra z powodzeniem może być rozkładana między dwa czy trzy pokolenia osób i może w nią grać od dwóch do sześciu graczy. Rozgrywki są dynamiczne i przyjemne, choć sporo w niej negatywnej interakcji.
Co prawda trzeba przy niej odrobinę pomyśleć, ale sporo też zależy od tego, co dostaniemy w kartach i jak szybko inni gracze chcą nam zaszkodzić. Dobrze rozgrywa się kolejne partie, dużo interakcji powoduje, że nie sposób obrażać się na jedną tylko osobę, bo wszyscy toczą boje o zarażanie się i szkodzenie innym:)
A chodzi o to, by zapanować nad rozprzestrzeniającymi się wirusami, stawić czoło szerzącej się epidemii. Kto pierwszy zwalczy wirusy w swoich kartach, zdobędzie cztery zdrowe organy (albo pięć z wielokolorowym jokerem) i uratuje świat przed pandemią, ten wygrywa. Dzieje się to przez zagrywanie karty lub jej odrzucanie i dobieranie, żeby zawsze w ręku mieć ich trzy. Trzeba sprawnie rozsiewać wirusy na innych, niszczyć wirusy u siebie, ratować się szczepionkami, stosować różnorakie terapie i cieszyć się zwycięstwem:)
Prosta, przyjemna, dla dzieci fajnie porządkuje wiedzę i znaczenie pojęć (wirus, szczepionka, zarażanie, odporność, przeszczep, epidemia), uczy sprawnego myślenia i szybkiego działania. Dorośli chętnie dają się wciągnąć w medyczno-karciane szybkie rozgrywki. A dzieciom gra się tak dobrze, jak w Dobble, Uno czy Lamę:)
Domingo Cabrero, Carlos Lopez, Santi Santisteban, il. David GJ, tł. Sławomir Czuba
wydawnictwo Muduko Podłęże/Trefl Kraków 2021
zawartość opakowania: 68 kart, instrukcja
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz