Poemat o duszy. Jakże niechwytliwe i ukrywane dziś hasło. Jak dojmujące, wnikliwie opracowane, sięgające najgłębszych pokładów. Cisza, obcowanie ze sztuką i wgłębianie się w tajemnicze zakamarki życia.
Maum w języku koreańskim oznacza wszystko to, co składa się na duchowość człowieka: charakter, emocje, umysł, pamięć. Autor sięga do tego, co namacalne, co w najbliższym otoczeniu, pokazuje, czym są nasze emocje, jak pokazujemy nasz charakter poprzez drobne codzienne gesty, jak odkrywamy tajemnice umysłu, jak przykryta pod powierzchnią pośpiechu ukazuje się duchowa sfera, którą trudno ująć w słowa. Otwierać ją szeroko przed innymi, delikatnie uchylać dla wybranych, czy tylko dla wyjątkowej osoby. Ujawniać kiedy pada w niej deszcz i kiedy świeci słońce. Dusza jak dom o różnorakich kształtach i wielkościach, różnorodna jak różni są jej mieszkańcy. Trudniejsza i coraz bardziej zawikłana, im częściej sprawia komuś przykrość, podatna na niepokoje, nerwy, smutek, radość, miłość. Nie pozwól na jej rozpad, na pustkę.
Uniwersalne, zachęcające do przemyślenia zdania.
Super zgranie koreańskiego autora Heekyoung Kim z polską ilustratorką
Iwoną Chmielewską.
Książka obrazowa zdobyła prestiżową,
międzynarodową nagrodę Bologna Ragazzi Award 2011.
Heekyoung Kim
ilustracje: Iwona Chmielewska
tłumaczenie: Jiwone Lee
wydawnictwo Warstwy, Wrocław 2016
liczba stron: 66
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz