Peter i Lena

Opowiadania Astrid Lindgren ilustrowane przez Ilon Wikland mogę czytać i oglądać bez końca. Uwielbiam ten styl snucia opowieści, nielukrowane dzieciństwo małych bohaterów, ich psoty, kłopoty i radości, nieprzebieranie w słowach, i lubię oglądać barwne nasycone ilustracje.

Tych opowiadań nie powinno się czytać przed snem, bo bardzo rozbawiają dzieci, co chwila słychać chichotanie, a buzie otwierają się, żeby jeszcze coś dopowiedzieć, opowiedzieć i powspominać. Wydanie zawiera dwa opowiadania: Ja też chcę mieć rodzeństwo, Ja też chcę chodzić do szkoły. Czas beztroskiego dzieciństwa, teksty Petera nt. młodszego rodzeństwa, pomysł na wyrzucenie siostry przez okno albo sprzedanie jej czy zamiana na rower trzykołowy. Potem sposoby opiekowania się nią, wybryki i rozmowy szkolne, trzymanie wspólnego frontu. To sytuacje, które podobają się odbiorcy, bawią i pobudzają pomysłowość. Bo trafiają w podobne myślenie dziecka. Nie pouczają, ale stopniowo wydobywa się z nich skrywany rozsądny dydaktyzm, bo w gruncie rzeczy lepiej bawić się i dzielić dni z kimś, niż samotnie czy na rowerze trójkołowym. Naturalny motyw zazdrości o pojawiające się młodsze rodzeństwo i złość, która mija na koszt wspólnej zabawy i frajdy spędzania ze sobą czasu. A później wprowadzanie w świat szkoły, poznawanie ze swoimi kolegami, uczenie się od siebie. Pokazana jest też empatyczna i wymagająca rodzicielska miłość oraz rozsądek nauczyciela.

Piękne wydanie w twardej oprawie, z płóciennym grzbietem, z ponadczasową zawartością, nieprzeciętnym humorem i stylem ilustracji. Doskonałe na prezent, do wielokrotnego czytania. 

Peter i Lena. Dwa opowiadania: Ja też chcę mieć rodzeństwo, Ja też chcę chodzić do szkoły (szw.: Jag vill också ha ett syskon, Jag vill också gå i skolan)
Astrid Lindgren, ilustracje: Ilon Wikland
wydawnictwo Zakamarki, Poznań 2017
liczba stron: 64