"Skąd wiadomo, że jest się normalnym, takim jak wszyscy, skąd się to wie?" Dlaczego ktoś jest spokojny, małomówny, a inny nadmiernie pobudzony, niecierpliwy, woli towarzystwo ludzi niż być sam. Dlaczego ktoś wie wszystko na dany temat i przychodzi mu to z łatwością, potrafi podkreślić swoją inność i być z niej dumny.
Klasa Dawida, jak każda inna, jest dość zróżnicowana, są chłopcy i dziewczyny, są osoby grzeczne i rozbrykane, są zdrowe i chore. Oscar zachowuje się inaczej niż wszyscy koledzy Dawida, "jest po prostu inny, myśli w inny sposób". Dawid jest do niego podobny, co potwierdzają bliscy ("jesteś naprawdę stuknięty"). Dlatego gnębi go ta myśl i nie daje spokoju. Co jeśli i on ma ten dziwny zespół, i co to w ogóle oznacza, czy można się tym zarazić, nabyć go? Czy warto być takim jak inni, czy może lepiej wyróżniać się czymś, choćby tak jak Fredrik, który "jest jaki jest, i wszyscy się już do niego przyzwyczaili"? Albo jak Milena, która na pewno "nie jest zwyczajna". Kto chciałby być taki jak wszyscy?
To opowiadanie trochę poważne, a miejscami trochę zabawne, o poszukiwaniu swojego miejsca w świecie, poszukiwaniu tożsamości, o relacjach z rówieśnikami i dorosłymi.
tytuł szwedzkiego oryginału: Inte som alla andra
Per Nilsson
ilustracje: Pija Lindenbaum
wydawnictwo Zakamarki, Poznań 2017
liczba stron: 68
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz