Autorka delikatnie prowadzi nas przez warszawski Dom Sierot przy ul. Krochmalnej 92, by nie spłoszyć tego, co kruche w codziennym życiu bohaterów. Słowa i obrazy łączą prawdę z fikcją, kreślą obrazy dzieci, Starego dobrego Doktora, pani Stefy. Iwona Chmielewska mówi o ważnych sprawach, a niewielką ilość słów dopełnia charakterystyczną sobie, niezwykłą grafiką.
Pamiętnik dziewczynki o imieniu Blumka jest wspomnieniem o życiu w Domu
Sierot. Na początku nakreśleni są mieszkańcy domu. Postacie są tak
opowiedziane, że
budzą ogromną sympatię (Kocyk, Abramek). Każde z nich potrafi coś robić,
odznacza się jakąś cechą, każdy jest ważny i niepowtarzalny.
Druga część wspomnień to pamiętnik przepełniony duchem i pedagogiką Janusza Korczaka. Wyczuwa się znakomicie te korczakowskie zwroty, sformułowania pełne szacunku, miłości, podkreślające ważność dziecka. Pedagogika Korczaka jest przemycona w zdaniach, co mówił Pan Doktor, co ustalił, jak uczył, jak wychowywał. Np. głosowanie na ulubione dziecko za pomocą + lub - na kartce, tablica ze skargami i podziękowaniami dostępna dla wszystkich, uczenie mówienia prawdy, tolerancja dla różnych wyznań, dla tajemnic dziecka, podkreślanie ważności dziecka, podmiotowe traktowanie, mówienie mu prawdy, mądre przebaczanie i czekanie na poprawę zachowania, nagradzanie za dobre zachowanie, sąd za wykroczenia, ulepszanie siebie, dążenie do doskonałości. Wszystko to przepełnione ogromną miłością, spokojem, szacunkiem dla drugiej osoby. Bo "Pan Doktor jest dla nas najważniejszy, a my jesteśmy najważniejsi dla niego!"
Druga część wspomnień to pamiętnik przepełniony duchem i pedagogiką Janusza Korczaka. Wyczuwa się znakomicie te korczakowskie zwroty, sformułowania pełne szacunku, miłości, podkreślające ważność dziecka. Pedagogika Korczaka jest przemycona w zdaniach, co mówił Pan Doktor, co ustalił, jak uczył, jak wychowywał. Np. głosowanie na ulubione dziecko za pomocą + lub - na kartce, tablica ze skargami i podziękowaniami dostępna dla wszystkich, uczenie mówienia prawdy, tolerancja dla różnych wyznań, dla tajemnic dziecka, podkreślanie ważności dziecka, podmiotowe traktowanie, mówienie mu prawdy, mądre przebaczanie i czekanie na poprawę zachowania, nagradzanie za dobre zachowanie, sąd za wykroczenia, ulepszanie siebie, dążenie do doskonałości. Wszystko to przepełnione ogromną miłością, spokojem, szacunkiem dla drugiej osoby. Bo "Pan Doktor jest dla nas najważniejszy, a my jesteśmy najważniejsi dla niego!"
"Gdy przyszła wojna zabrała wszystko, dlatego jest ten pamiętnik, żeby nie zapomnieć!"
Kolejna wspaniała książka obrazkowa, połączona ważna treść z grafiką (na pierwszym planie jest ołówek, długopis wykorzystany do rysów twarzy i drobnych dodatków oraz powycinane różnorakie elementy z zeszytu w grubą linię). Dzięki temu zabiegowi książka tworzy pole do kreatywności, otwiera pomysły, pobudza wyobraźnię, opowiada o trudnych rzeczach w przystępnej, nastrojowej formie.
Pamiętnik Blumki
Iwona Chmielewska
wydawnictwo Media Rodzina, Poznań 2011
liczba stron: 64
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz