To szósty tom w serii dla tych, co lubią wiedzieć więcej o innych krajach i ludziach, obyczajach, kulturze i wszystkich niezwykłościach. Z frajdą słuchaliśmy audycji radiowej Katarzyny Stoparczyk z autorką książki Ton Van Anh, która w uroczy sposób opowiadała o swoim języku, budowaniu zdań, tonacji liter, wietnamskich rodzinach i obyczajach. Z dociekliwością szukaliśmy odpowiedzi, gdzie pieprz rośnie i jak wygląda myszojeleń. I już wiemy:) A to, czego dowiedzieliśmy jeszcze, przerosło nasze wyobrażenia o tym kraju!
Autorka odkrywa przed czytelnikiem ogrom fascynujących faktów o Wietnamie, jego mieszkańcach, pracy, zabytkach, religii, oryginalnych smakach. Trzeba wiedzieć, że jest to kraj pełen niespodzianek. Posiada teatr na wodzie, pływające sklepiki z żywnością, plecione kosze-łódki, górę, na której anioły grywały w szachy, największą jaskinię na świecie (9 km długości), gigantyczny most wiszący na wysokości 1400 metrów n.p.m., najdłuższą kolejkę linową (6 km), która prowadzi do owego Złotego Mostu nad wybrzeżem.
Tu mieszkańcy pracują w pocie czoła, by uprawiać i zajadać ze smakiem ryż, szanując pokarm i mówiąc, że "jedno ziarenko to dziewięć kropli potu". Cierpliwie przygotowują sos rybny (przez dwa lata!), obłędne sajgonki czy słynną zupę pho (przepisy na wykonanie znajdują się na końcu książki). Tańczą z gałązkami bambusa. Jeżdżą po zatłoczonych ulicach skuterami, motorami, rowerami, z całą rodziną, z pokaźnymi bagażami (kury, papier toaletowy), nie znając pasów bezpieczeństwa i zasad ruchu pojmowanego na sposób europejski, do tego w dużym natężeniu i w wiecznym smogu. Nie mówią "smacznego", a "częstujmy się". Nie sprzątają przy gościach. Z szacunku do innych nie patrzą w oczy. Witają się lekkim ukłonem. Zwracają się do siebie "ciociu/wujku/siostro/bracie/babciu/dziadku" zamiast "proszę pani/pana". Nie pytają "jak się masz?" ale "czy jadłeś już ryż?":) Zajadają się też wybornymi owocami liczi, pitaji, oskomianu czy włosistym rambutanem. Świętują Środek Jesieni na przełomie września i października. Urządzają minisauny we własnych łóżkach...
To doprawdy niecodzienne i pełne niespodzianek miejsca, a mieszkańcy pełni ciepła i spokoju. Taką podróż to ja rozumiem:) A jeśli jesteście ciekawi innych miejsc (np. Wielkiej Brytanii) i chcecie z ciekawością je odkrywać, to seria książek Świat dla dociekliwych czeka na Was!:) Bardzo polecam!
Tu mieszkańcy pracują w pocie czoła, by uprawiać i zajadać ze smakiem ryż, szanując pokarm i mówiąc, że "jedno ziarenko to dziewięć kropli potu". Cierpliwie przygotowują sos rybny (przez dwa lata!), obłędne sajgonki czy słynną zupę pho (przepisy na wykonanie znajdują się na końcu książki). Tańczą z gałązkami bambusa. Jeżdżą po zatłoczonych ulicach skuterami, motorami, rowerami, z całą rodziną, z pokaźnymi bagażami (kury, papier toaletowy), nie znając pasów bezpieczeństwa i zasad ruchu pojmowanego na sposób europejski, do tego w dużym natężeniu i w wiecznym smogu. Nie mówią "smacznego", a "częstujmy się". Nie sprzątają przy gościach. Z szacunku do innych nie patrzą w oczy. Witają się lekkim ukłonem. Zwracają się do siebie "ciociu/wujku/siostro/bracie/babciu/dziadku" zamiast "proszę pani/pana". Nie pytają "jak się masz?" ale "czy jadłeś już ryż?":) Zajadają się też wybornymi owocami liczi, pitaji, oskomianu czy włosistym rambutanem. Świętują Środek Jesieni na przełomie września i października. Urządzają minisauny we własnych łóżkach...
To doprawdy niecodzienne i pełne niespodzianek miejsca, a mieszkańcy pełni ciepła i spokoju. Taką podróż to ja rozumiem:) A jeśli jesteście ciekawi innych miejsc (np. Wielkiej Brytanii) i chcecie z ciekawością je odkrywać, to seria książek Świat dla dociekliwych czeka na Was!:) Bardzo polecam!
Ton Van Anh, Monika Utnik-Strugała
ilustracje: Anna Kaźmierczak
wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2020
liczba stron: 188
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz