Prawie trzydzieści migawek charakteryzujących oryginalne postaci, z ich poglądami i pomysłami na życie, z zachowaniami, których trudno szukać gdzie indziej, z właściwą sobie uroczą osobliwością.
Reporterka Gazety Wyborczej oddaje głos spotkanym osobom. Nie są to przypadkowi ludzie, ale wyłuskane spośród tysięcy, wyczekane od nich cenne minuty uwagi, by poprzez ich sylwetki pokazać cały kraj, wszystkie główne składowe kultury. Reporterka pozwala wybranym osobom mówić to, co leży im na sercu, dzielić się pasjami, zwierzać z problemów, chwalić sukcesami. Dzięki temu uzyskuje wspaniałą mozaikę postaci, zachowań, różnorodności poglądów. Dzięki temu każdy rozdział czyta się z zaciekawieniem, czasem niedowierzaniem, z wielką frajdą, by przy każdym kolejnym mieć coraz pełniejszy obraz na społeczeństwo brytyjskie, by widzieć całą kwintesencję tej dość egzotycznej wyspy. Rodzina królewska i jej wierni fani; czarne londyńskie taksówki- symbol wolności i wielka przeprawa, by zostać taksówkarzem jednej z nich; słynne od wieków puby skupiające życie towarzyskie (przeciętny Brytyjczyk spędza rok swojego życia w pubie), salony bingo, które w jakimś stopniu wypełniają samotność emerytów. To także szkoły z internatem wychowujące klientów do gabinetów psychiatrycznych; John Cleese i Latający cyrk - kwintesencja angielskiego humoru; Fleet Street ze sztandarowymi gazetami; głos Emmy, który można usłyszeć w londyńskim metrze; fabryka whisky Hedleya Wrighta - miejsce z dobrze pojętą tradycją i troską o pracownika.
Reportaże pokazują nowoczesne trendy i zjawiska, które weszły odważnie w kulturę Wielkiej Brytanii i dobrze się mają: kościół-kawiarnia ze skarbonką na karty płatnicze; panoszący się islam i
przekonanie, że "sądownictwo brytyjskie powinno się od sądów islamskich
sporo nauczyć". To także smutny fakt wykorzystywania pracowników poprzez system ZHC (zero-hour contract) czy skrywana dyskryminacja rasowa pomimo otwartości (na przykładzie czarnoskórej modelki), "dyskryminacja bez dyskryminacji", która polega na tym, że ludzie na różne sposoby pokazują, że dążenie do wybicia się jest niemile widziane. Kurczak tikka masala i sztuka kompromisu między indyjską tradycją a upodobaniami Brytyjczyków.
Spotkania z bohaterami tej książki
zaskakują, bawią lub smucą, dają wgląd na nich. Pokazują całą gamę zachowań, poglądów, bogactwo ścierających się kultur, egzotykę kraju. Uwielbiam tego typu reportaże, które poprzez pojedyncze sylwetki, pokazują jak jest w danym miejscu, jak się żyje z innymi i pomiędzy nimi.
Milena Rachid Chehab
wydawnictwo Agora, Warszawa 2019
liczba stron: 320
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz