21.08.2015

Gadu gadu, kwa kwa!

"Ludzie ani na moment nie przestają się porozumiewać! Za pomocą słów, wyrazu twarzy, rąk, znaków, sygnałów, błysków świateł i dźwięku syren. I nie jesteśmy w tym odosobnieni... Zwierzęta też to robią  - w każdym zakątku świata!". Autorka książki, absolwentka zoologii, prezenterka programów przyrodniczych telewizyjnych i radiowych udowodni to w sposób przystępny, zabawny i sprawi wielką radość z poznawania zwierząt.
Taka lekcja biologii długo pozostaje w pamięci: zadziwiające ciekawostki, barwne przykłady i humorystyczne ilustracje. Do tego język zupełnie pozbawiony przemądrzałości, zdania zaskakujące, wyjaśniają trudniejsze pojęcia, porównania, żeby lepiej uzmysłowić sobie pewne fakty. 

Mundurki ryb, czyli kolory i wzór, wyróżniają konkretne gatunki, jak kamizelki szkolne czy mundury osób wykonujących zawody, pokazują kto kim jest, jak go odróżnić wśród innych. Maleńkie wargatki muszą zdobyć zaufanie dużych klientów, wykonują taneczne pląsy, kręcą ogonami, by móc się w końcu wgryźć w ich skórę i oczyścić z pasożytów. Bobry wyczuwają swoich krewnych po zapachu (w rodzinie każdy bóbr pachnie czasem 50 różnymi zapachami należącymi tylko do jednej rodziny, inni nie są w stanie takiej mieszanki podrobić), każdy, od którego nie czuć "rodzinnego odorku", zostaje wygnany. Samiec logorona wspaniałego genialnie wabi do siebie partnerkę: buduje scenę wielkości stołu, unosi okazały ogon rozpięty nad głową jak baldachim, drga nim i trzepocze, śpiewa naśladując przeróżne dźwięki ze świata zwierząt i ludzi, robi to godzinami, jest silny, przyciąga więc nie jedną, ale kilka narzeczonych. Małe krokodylki odzywają się już w jaju "umf, umf", informując mamę i siebie nawzajem, że są gotowe do wyklucia. Pingwiny czy nietoperze wydają odgłosy, by rodzice i dzieci odnaleźli się w stadzie.
Dużo tu informacji o mniej lub bardziej dziwacznych zwierzakach, ich sposobach na komunikację ciałem, głosem, zapachem. Nieustanne ostrożne i pilne wypatrywanie uczciwych sygnałów na rozpoznanie siebie czy wroga, znaki, trzepotanie skrzydłami, ryczenie, pomruki, znaczenie terenu. Warto dać się porwać takiemu przewodnikowi po zwierzęcej komunikacji.
 

Gadu gadu, kwa kwa! czyli zwierzęce rozmówki
Nicola Davies
ilustracje: Neal Layton
wydawnictwo Dwie Siostry, Warszawa 2011
liczba stron: 64

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...