"Proszę mnie przytulić" to ciepła, prosta opowieść o tym, że najlepsze na świecie jest mocne przytulenie się do kogoś". To sposób na poprawienie humoru i "na wiele różnych rzeczy".
Od takiego wniosku zaczynają dzień Tata Niedźwiedź i Syn Niedźwiadek, a potem szukają ochotników w lesie:) -"Tato, a co byś powiedział, gdybyśmy teraz poszli i przytulili Pana Bobra? - Powiedziałbym, synu: na co jeszcze czekamy?" I w ten oto sposób rozpoczynają wędrówkę po lesie i przytulają kolejno napotkanych sąsiadów: bobra, zaskoczoną i nieśmiałą Pannę Łasiczkę, wystraszone Zające, strasznego Wilka... i całą resztę zwierząt małych i dużych, mniej lub bardziej puchatych. Nawet maleńką kolorową Gąsienicę, oczywiście najdelikatniej jak potrafią na świecie. Bo "przytulenie zawsze działa pozytywnie"...
Ilustracje Emilii Dziubak to dowcip, wdzięk, urok, bajeczność, ech... cudne są. A tak się robi misia. Zresztą i do tekstów pana Wechterowicza i do ilustracji pani Dziubak mam coraz większą słabość...
Znam jeszcze innych pozytywnych szaleńców, którzy śpiewają o przytulaniu:) Znacie ich? "Non stop przez cały dzień, tulmy się tak jak Pleń...", czyli zespół Łąki Łan. Dzieci uwielbiają te rytmy i naśladowanie grających i śpiewających wielkich owadów (zwłaszcza Niesfornego Bonka czy Mega Motyla:)
Proszę mnie przytulić Przemysław Wechterowicz
ilustracje: Emilia Dziubak
Agencja Edytorska Ezop, Warszawa 2013
liczba stron: 40
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz