Włosy mamy

Mama Emmy ma długie złociste włosy. Piękne, tańczące, z gwiazdami, słońcem, trzepoczące na wietrze. Wtedy mama jest najwspanialsza i najpiękniejsza, jest szczęśliwa, spędza cudowne chwile z córką. Dni są proste, bez supłów i węzłów.

Kiedy mama jest smutna, przestraszona, w kiepskim nastroju, w domu i we włosach jest straszny bałagan, "myśli są skłębione, uczucia splątane, sprawy zasupłane". Wtedy Emma jest głodna, nieszczęśliwa, próbuje "rozczesać kłęby, rozsupłać supły, wygładzić loki, uciszyć wiry". Pomaga jej miły starszy pan z długą brodą, w okularach, z grabiami, bo grzebień jest za słaby, a i moc dziecka nie od tego, by naprawiać problemy rodziców.

Przepiękna książka, a jakie ilustracje Sveina Nyhusa!!, poruszające, niezwykle barwne i trafnie przekazujące treść słów, piękne, złociste z prostymi liniami lub szare i połamane, w zależności od nastroju mamy. (Zainteresowanych jego twórczością odsyłam do bloga pana Sveina). Przybliżają temat depresji, smutku i oswajają lęk przed nieznanym albo niedopowiedzianym. Metaforyka zagadnienia, warstwa obrazkowa i językowa na wysokim poziomie. A poza tym przybliża mało sympatyczny temat zmagania się z jakże popularną depresją, czy tzw. "słabszymi dniami", jakie w życiu się zdarzają.

Książka otrzymała wrocławską nagrodę Dobre Strony.

Włosy mamy
Gro Dahle
ilustracje Svein Nyhus
Wydawnictwo EneDueRabe, 2010
liczba stron: 30