Treść "Dziada z workiem" jest dość zaskakująca. Oto pozszywany straszny mężczyzna przyjeżdża do miasteczka, dowiaduje się, że jest tu sporo niegrzecznych dzieci, więc je porywa. "Na pewno wszystkie zmieszczą się w moim worku. I jeszcze zostanie trochę miejsca".
Znacie te teksty zapewne: "jedz, bo jak nie to przyjdzie dziad/czarna wołga i cię zabierze"?:) Ja myślałam, że to takie regionalne straszenie. A to nawet nie tylko polskie. Bo książka jest tłumaczeniem z języka hiszpańskiego. A miałam o Hiszpanii takie dobre mniemanie:)
No cóż, w każdym kraju rodzice muszą sobie jakoś radzić z dziećmi, które nie chcą jeść, męczą zwierzaki, nie odrabiają lekcji, spóźniają się, przebijają opony w rowerze, tłuką doniczki, nie chcą wracać z placu zabaw do domu.
Zanim rodzice zdążą zareagować, dziad łapie tuzin dzieci do worka, związuje go sznurkiem i czmycha z parku. Taki łup mógłby mu wystarczyć na trzy dni jedzenia. Ale najpierw chce je podtuczyć. Jak pomyślał, tak i zrobił. Ugotował paskudną zupę z cebuli, trzech ziemniaków i pomidora. I kazał ją dzieciom jeść. A kiedy nie chciały zjeść ani zupy ani kanapek, dziad rozczochrał włosy, zrobił wściekłą minę i ryknął: "Dość tych bzdur! Do jedzenia!"
Po kanapkach nie było ani śladu. Historia dziada Stefana Ponurego jest taka, że gdy porywa te dzieci z
Hultajewa (nazwa mówi za siebie) w rezultacie ma na nie bardzo dobry
wpływ. Rodzice szukając w tym czasie swoich dzieci, odnajdują go w domu i podglądają przez okno. Nie mogą uwierzyć, że ich dzieci jedzą, śpiewają bez wytchnienia, idą spać bez marudzenia. Rodzice chcą zatrudnić dziada do opieki nad swoimi dziećmi, ale ten odpowiada wprost: "Nie niańczę dzieci, tylko je zjadam":)
A jakie Wy znacie straszaki na dzieci? I kto w ogóle praktykuje takie dziwne zwyczaje? Przyznam, że dla mnie straszenie takim dziadem jest i zabawne i kiepskie wychowawczo, ale dzieci boją się takiego dziada z książki.
Dziad z workiem
Enric Lluch
ilustracje: Miguel Angel Diez
wydawnictwo Tako 2013
liczba stron: 32
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz