To siódme spotkanie z fantastyczną dziewczynką o imieniu Dunia. Tym większa przyjemność spotkania. A niespodzianka jest wielka, bo razem z nią czytelnik przenosi się do słonecznych Włoch.
Frida razem z mamą jest chwilowo na wyspie w Archipelagu Sztokholmskim, sprzątają razem, a Frida opiekuje się młodszą siostrą Mirandą, i naturalnie bardzo tęskni za swoją przyjaciółką, bo nie wie co się z nią dzieje, dlaczego od kilku tygodni nie widzi jej w szkole. Na dojmującą samotność znajduje rozwiązanie, wysyła list w butelce, by ktoś kto go odczyta, poinformował ją gdzie widział "prawie zawsze szczęśliwą Dunię" o jasnych włosach i niebieskich oczach. W tym czasie Dunia ledwo słyszalnym głosem na łóżku szpitalnym sprawia, że tata podejmuje ważną decyzję życiową, a Wera szczęśliwa wraca do ich wspólnego życia. A potem wszyscy przeżywają moc atrakcji, radości, tak oto plan uszczęśliwiania taty, Wery i Fridy realizuje się małymi kroczkami. Okazuje się, że pobyt z Giannim, babcią Lucią i ich bliskimi we Włoszech nie jest jednak na tyle silny, by Dunia chciała tam być bez najlepszej przyjaciółki. Czy uda jej się po raz kolejny zaskoczyć ukochaną i łatwo ulegającą nastrojom Fridę, czy sprawi jej radość swoją obecnością i ścieżką prezentów, no i kiedy w końcu Frida wyściubi nos spod stosu gałęzi, by przekonać się, że z Dunią "wszystko dobrze się skończy"?
Dunia otrzymała od swojej pani zeszyt, w którym chyba już wie, co zapisać po tym, co wydarzyło się w jej życiu w ostatnim czasie... Przeżywane przez Dunię i Fridę strach, rozłąka, tęsknota, przyjaźń są tu świetnie pokazane. Po tej lekturze wiadomo też, że "lepsza miłość niż brak miłości"!!!:) A Dunia może o tym teraz odważnie pisać. Początkujący czytelnik znajdzie tu wszystko, czego szuka, odnajdzie się w przeżywaniu emocji, ubieraniu ich w słowa, w humorze i bardzo przyjaznej fabule. A duża czcionka, przejrzystość tekstu i wspaniałe rysunki Evy Eriksson bardzo usprawniają pokonywanie kolejnych stron.
tytuł szwedzkiego oryginału: Kärlek är bättre än ingen kärlek
Rose Lagetcrantz
ilustracje: Eva Eriksson
wydawnictwo Zakamarki, Poznań 2020
liczba stron: 212
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz