Niebieska Niedźwiedzica

Mama Niedźwiedzica czule spogląda na swoje Maleństwo, Tata nerwowo zerka do okna, czekają na Króla Niedźwiedzi, który zgodnie z obyczajem pierwszy przyjdzie zobaczyć nowo narodzone niedźwiedziątko.

Król burknął, spojrzał do kołyski i ryknął: "Ależ on jest niebieski!.. Nie przyszedłem tu oglądać nieba, morza, klejnotów ani chabrów, tylko niedźwiedzia!.. Kto to widział! ... To niedopuszczalne!". Uczta się nie odbyła. Goście tylko spoglądali z politowaniem, czasem coś doradzili, potem odwracali wzrok, udawali, że nie znają tej dziwnej rodziny. Choć kolor niebieski nie był wcale zaraźliwy! Lata mijały, Azul (bo tak nazwali niebieskiego niedźwiadka rodzice) miała się coraz gorzej, wiecznie napiętnowana i wyśmiewana. Kiedy była w czymś dobra, zaraz inni próbowali to zniszczyć, kiedy miała koleżanki, inne z zazdrością spoglądały i plotkowały, żeby jej zaszkodzić. Nawet syrop z przebiśniegów, ktory miał nadzwyczajne właściwości w tym przypadku nie zawsze się sprawdzał.

W końcu rodzina niedźwiedzi cierpiąca naznaczenie, nietolerancję, izolację, dla dobra dziecka podjęła decyzję. Nie można tak dłużej żyć. Rusza w poszukiwaniu takiego miejsca, gdzie odmienne zwierzęta są traktowane na równi z innymi. Król musi natomiast szybko reagować, musi poradzić się Mędrca i zrobić wszystko, by jego królestwo ożyło, a Azul z rodziną wróciła.

To opowiadanie pokazuje, jak często kierujemy się stereotypowym myśleniem, jak przeszkadza nam jakakolwiek inność, jak próbujemy się pozbyć tych, którzy do nas nie pasują, nie tolerujemy inności i podejmujemy czasem zbyt pochopne decyzje. Pokazuje, że czasem wystarczy wczuć się w czyjąś sytuację, by zrozumieć i zmienić swoje krzywdzące myślenie. Polecam!

Najlepsza książka dziecięca 2012 roku w konkursie Empiku "Przecinek i Kropka". Książka wpisana w 2013 roku na Listę Skarbów Muzeum Książki Dziecięcej.

 
Joanna M. Chmielewska
ilustracje: Jona Jung
Niebieska Niedźwiedzica
Bajka, Warszawa 2012
liczba stron: 40